آنافیلاکسی ناشی از ورزش

گفتنی است که این بیماری پس از ورزش دچار خارش، کهیر، زجر (دیسترس) تنفسی و هیپوتانسیون می شوند. ممکن است نشانه ها به سمت آنژیوادم، ادم حنجره، برونکواسپاسم و هیپوتانسیون پیشروی کنند. دیسترس مرتبط با راههای تنفسی فوقانی و شوک در تعداد زیادی از بیماران پدیدار می شود. ورزش های مختلفی می توانند باعث این بیماری شوند. با این حال دویدن آهسته و آرام در راس علل قرار می گیرد.

ورزش همانند یک محرک فیزیکی وارد عمل شده، با مکانیسمی ناشناخته ماست سل ها را وادار به تخلیه ای گرانول ها می کند و سطح سرمی هیستامین را می افزاید. ضایعات این بیماری برخلاف کهیر کولینرژیک، بزرگ می باشند و دوش آب گرم، افزایش دمای بدن یا اضطراب، تاثیری در ایجاد آن ها ندارد.می توان با استفاده از آزمایش غوطه ورسازی در آب داغ، بیماری مذکور را از کهیر کولینرژیک افتراق داد.

ممکن است آنافیلاکسی ناشی از ورزش یا آنافیلاکسی تشدید شده به وسیله ای ورزش، فقط متعاقب مصرف غذاهای خاصی از قبیل گندم یا صدف عارض گردد. حملات هنگامی ظاهر می شوند که بیمار طی 30 دقیقه پس از تناول غذا، به ورزش بپردازد. خوردن این غذاها بدون پرداختن به ورزش (وبالعکس) نشانه ای ایجاد نمی کند. تست پوستی بیماران مبتلا به EIA وابسته به گندم، به اجزای مختلف گندم واکنش نشان می دهد و مثبت می شود. مصرف داروها، از دیگر عوامل مستعد کننده ای بیماری هستند. در این مورد، وجود نوعی استعداد خانوادگی گزارش شده است.

پیش آگهی این بیماری به درستی مشخص نیست؛ ولی تغییر عادات رفتاری و حذف مواد غذایی مهم از رژیم غذایی، منجر به کاهش 45 درصدی در بروز حملات آن شده است. آسم ناشی از ورزش، آنافیلاکسی ایدیوپاتیک، آریتمی های قلبی و سندرم کارسینوئید در زمره ای تشخیص های افتراقی قرار می گیرند، که باید به آن اشاره شود.

درمان آنافیلاکسی ناشی از ورزش

درمان شامل تجویز اپی نفرین و آنتی هیستامین ها، باز نگهداشتن راههای هوایی و حمایت قلبی- عروقی است. بهتر است برای درمان این عارضه به یک کلینیک درمان آسم و آلرژی باتجربه و مجهز مراجعه شود تا این عارضه را درمان نمایند، هر چه درمان زودتر صورت گیرد از پیشروی آن جلوگیری به عمل می آورد.