فهرست محتوا:

پوست به عنوان یکی از حساس‌ترین اندام‌های بدن، ممکن است به مشکلات و آسیب‌های متعددی دچار شود، بنابراین نیاز به مراقبت‌های صحیح و اصولی دارد. بیماری‌های پوستی بسیار متنوع و متفاوت وجود دارند که می‌توانند به پوست آسیب برسانند. اما برخی از این بیماری‌ها بیشتر شایع هستند و بیشتر افراد ممکن است با آنها مواجه شوند، از جمله پسوریازیس و اگزما که برخی اوقات به دلیل شباهت در علائم با هم اشتباه گرفته می‌شوند. اگرچه پسوریازیس و اگزما هر دو بیماری‌های پوستی هستند، اما تفاوت اگزما و پسوریازیس در علائم، ظاهر بالینی و علت ابتلا است. برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، همواره توصیه می‌شود که به پزشک متخصص پوست مراجعه کرده و مشاوره لازم را دریافت کنید.

علائم اگزما و پسوریازیس

بیشتر بخوانید: اگزما در دوران بارداری

علائم اگزما و پسوریازیس

احتمالا هرکدام از شما تجربه خارش پوستی با برآمدگی‌های قرمز را داشته‌اید. علائم مختلفی می‌توانند خارش پوست را ایجاد کنند. بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس و اگزما از جمله شایع‌ترین شرایطی هستند که علائم مشابهی از جمله خارش شدید دارند، اما متخصص پوست می‌تواند این دو بیماری را از یکدیگر تمایز دهد.

اگزمای پوست با علائمی از جمله پوست خشک، قرمز و خارش که به دلیل التهاب ایجاد می‌شوند، ظاهر می‌شود. این بیماری معمولا در کودکان شروع می‌شود، اما می‌تواند بزرگسالان را هم درگیر کند. درماتیت آتوپیک یا اگزما، که با استفاده از درمان‌های خوراکی، کرم‌های استروئیدی و نور درمانی مدیریت می‌شود، نام دیگری برای این بیماری است.

پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن است که به دلیل فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌شود. علائم آن شامل پوسته ‌پوسته شدن پوست، التهاب و پلاک‌های پوستی ضخیم، براق و سفید یا قرمز هستند. درمان پسوریازیس با استفاده از کرم‌های استروئیدی، نور درمانی و داروهای خوراکی از جمله داروهای بیولوژیک انجام می‌شود.

علل اگزما و پسوریازیس

پوست، به عنوان یکی از حساس‌ترین اعضای بدن، می‌تواند به مشکلات و آسیب‌های متعددی دچار شود. بیماری‌های پوستی گوناگونی وجود دارند که می‌توانند آن را تحت تاثیر قرار دهند. پسوریازیس و اگزما هر دو ممکن است به دلایل ژنتیکی در خانواده‌ها منتقل شوند، اما مکانیسم ایجاد آن‌ها متفاوت است.

پسوریازیس ناشی از اختلال در سیستم ایمنی بدن است. این اختلال باعث می‌شود که سلول‌های پوستی سالم اشتباها توسط سیستم ایمنی حمله شوند و به طور غیرطبیعی سریع تر از حد معمول رشد کنند، که در نتیجه سلول‌های مرده به صورت لکه‌های ضخیم و بافت زبر روی پوست انباشته می‌شوند.

در مقابل، علل و تشخیص اگزما بیشتر به عوامل محیطی و آلرژیک برمی‌گردد. این بیماری با تحریک‌های محیطی مانند آلرژن‌ها، میکروب‌ها، و شرایط آب و هوایی مختلف تشدید می‌شود و می‌تواند علائمی از جمله خارش، قرمزی و ترشحات پوستی را ایجاد کند.

به دلیل تفاوت‌های درمانی، شناخت دقیق بین پسوریازیس و اگزما بسیار اهمیت دارد. این شناخت نه تنها به شما کمک می‌کند درمان مناسب را دریافت کنید، بلکه از بروز عفونت‌های پوستی جلوگیری می‌کند. تشخیص تفاوت بین این دو بیماری برای متخصصان پوستی ساده است، اما برای افراد عادی ممکن است چالش برانگیز باشد.

درمان اگزما و پسوریازیس

همانطور که قبلا ذکر شد، محصولات گیاهی طبیعی مختلفی برای درمان پسوریازیس و اگزما موجود هستند که می‌توانند در بهبود این بیماری‌ها مؤثر باشند. درمان‌های زیر از جمله رایج‌ترین روش‌های درمان برای بیماری‌های پوستی مختلف می‌باشند:

1. داروهای بیولوژیک: این داروها به پروتئین‌های خاصی هدف می‌گذارند که باعث ایجاد پاسخ التهابی در بدن می‌شوند. روش‌های شایع شامل تزریق و انفوزیون وریدی می‌باشند.

2. داروهای خوراکی: این داروها به عنوان داروهای سیستمیک شناخته می‌شوند و به مدیریت سیستم ایمنی و کاهش التهاب کمک می‌کنند. اگر بیماری شما جدی است، معمولاً این نوع درمان برای شما تجویز می‌شود.

3. داروهای بدون نسخه: این شامل محصولات متعددی است که برای کمک به درمان علائم یا پیشگیری از عفونت طراحی شده‌اند.

4. فتوتراپی: این درمان اغلب به عنوان نور درمانی شناخته می‌شود و از نور UVB تولید شده توسط دستگاه استفاده می‌کند. این روش تحت نظر و راهنمایی پزشک انجام می‌شود و می‌تواند به کاهش تحریک و التهاب کمک کند و همچنین توانایی پوست را برای مقابله با میکروب‌ها افزایش دهد.

5. داروهای موضعی: این داروها توسط پزشک برای استفاده مستقیم روی ناحیه آسیب دیده پوست تجویز می‌شوند.

تفاوت اگزما و پسوریازیس

بیماری‌های پسوریازیس و اگزما به طور گسترده می‌توانند افرادی از هر دو گروه کودکان و بزرگسالان را تحت تأثیر قرار دهند. اگزما در کودکان نسبت به پسوریازیس شایع‌تر است و به دلیل شباهت‌هایی که بین علائم این دو بیماری وجود دارد، گاهی اشتباه گرفته می‌شوند، اما این دو عارضه به طور کاملاً متفاوت هستند.

چگونگی تشخیص اگزما و پسوریازیس

اگزما در نواحی خم شدگی بدن ایجاد می‌شود، از جمله داخل آرنج و پشت زانو، اما می‌تواند در نقاط دیگری از بدن مانند گردن، مچ و سایر نقاط هم ظاهر شود. علائم آن شامل پوست خشک، قرمز و خارش دار هستند. در پسوریازیس، علائم شامل لک‌های خارش‌دار و قرمز با پوسته‌های نقره‌ای و چسبنده هستند. خارش در پسوریازیس معمولا خفیف است. در برخی موارد اگزما، خارش به شدت قابل توجه است و ممکن است منجر به خونریزی پوست شود به دلیل خارش شدید.

چگونگی تشخیص اگزما و پسوریازیس

نتیجه گیری

پسوریازیس و اگزما دو بیماری پوستی متفاوت هستند که علائم مشابه دارند. استفاده از درمان‌های موضعی، اجتناب از عوامل تحریک ‌کننده، و حفظ تمیزی و رطوبت پوست، همه می‌توانند به کاهش علائم یکی یا هر دو این مشکلات پوستی کمک کنند.

سوالات متداول

1. تفاوت اگزما و پسوریازیس در چیست؟

اگزما یک بیماری پوستی التهابی است که معمولاً با پوست خشک، قرمز و خارش‌دار همراه است. این بیماری ممکن است در نواحی خم شدنی بدن مانند داخل آرنج و پشت زانو شروع شود و به طور کلی با عوامل محیطی، آلرژی‌ها یا مشکلات جهت‌گیری سیستم ایمنی مرتبط است. اما پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که باعث تولید سلول‌های پوستی بیش از حد می‌شود. علائم آن شامل پوسته‌پوسته شدن، التهاب و پلاک‌های پوستی ضخیم، براق و سفید یا قرمز هستند. این بیماری در نواحی مانند زانوها، آرنج‌ها، پوست سر و پشت و جلوی زانو شروع می‌شود.

2. آیا تشخیص اگزما و پسوریازیس متفاوت است؟

بله، تشخیص اگزما و پسوریازیس بر اساس علائم بالینی و گاهاً با استفاده از بررسی‌های تشخیصی مانند بررسی کلینیکی پوست تعیین می‌شود. اگزما ممکن است با تاریخچه آلرژی یا مشکلات جهت‌گیری سیستم ایمنی مرتبط باشد، در حالی که پسوریازیس به عنوان یک بیماری اتوایمیونی شناخته می‌شود که سیستم ایمنی بدن به طور نادرست سلول‌های پوست را هدف قرار می‌دهد.

3. چه درمان‌هایی برای اگزما و پسوریازیس وجود دارد؟

برای اگزما درمان‌های شامل کرم‌ها و مواد مرطوب‌کننده، کرم‌های استروئیدی، آنتی‌هیستامین‌ها برای کاهش خارش و مواد ضد التهاب موضعی می‌شوند. برخی از موارد شدیدتر اگزما نیازمند درمان‌های سیستمیک مانند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است. برای پسوریازیس درمان‌های شامل کرم‌ها و شامپوهای موضعی، نور درمانی (مانند نور UVB)، داروهای خوراکی (مانند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا داروهای بیولوژیک) و همچنین درمان‌های استروئیدی موضعی برای کاهش علائم استفاده می‌شوند.

پاسخ

Call Now Button