فهرست محتوا:
درماتیت اطراف دهان نوعی التهاب پوستی است که در ناحیه اطراف دهان رخ می‌دهد و می‌تواند با علائمی مانند قرمزی، خشکی، و بروز جوش‌های کوچک همراه باشد. این وضعیت ممکن است به دلایل مختلفی از جمله تحریک ناشی از محصولات مراقبت از پوست، استفاده مکرر از ماسک، یا حتی تغییرات هورمونی ایجاد شود. درمان و مدیریت این نوع درماتیت نیازمند توجه به عوامل تحریک کننده و استفاده از محصولات مناسب مراقبت از پوست است.
بیشتر بخوانید: اگزمای عفونی
درماتیت اطراف دهان چیست؟
درماتیت اطراف دهان که به آن درماتیت پریورال (perioral dermatitis) نیز گفته می‌شود، یک نوع التهاب پوستی است که به طور عمده ناحیه اطراف دهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این عارضه با علائمی مانند قرمزی، خارش، خشکی، و بروز جوش‌های کوچک و قرمز همراه است که می‌توانند به مرور زمان به تاول‌های کوچک تبدیل شوند.
درماتیت اطراف دهان بیشتر در زنان و افراد با پوست حساس رخ می‌دهد و ممکن است به دلایل مختلفی از جمله استفاده از کرم‌های استروئیدی، محصولات آرایشی یا مراقبت از پوست، یا حتی تغییرات هورمونی ایجاد شود. این وضعیت می‌تواند ناراحتی و مشکلات زیبایی ایجاد کند، اما با تشخیص اگزما صحیح و درمان مناسب، قابل کنترل و بهبود است.
علت اگزمای اطراف دهان چیست؟
اگزمای اطراف دهان، یا درماتیت پریورال، به دلایل مختلفی ممکن است ایجاد شود. برخی از علل شایع این مشکل پوستی عبارتند از:
- استفاده از کرم‌ها و پمادهای استروئیدی
- محصولات آرایشی و بهداشتی
- تغییرات هورمونی
- تحریک ناشی از مواد خارجی
- عوامل محیطی
- باکتری‌ها و قارچ‌ها
علائم درماتیت اطراف دهان
علائم درماتیت اطراف دهان شامل مجموعه‌ای از نشانه‌های پوستی است که عمدتاً ناحیه اطراف دهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این علائم شامل موارد زیر است:
- قرمزی و التهاب
- جوش‌ها و برآمدگی‌های کوچک
- خشکی و پوسته پوسته شدن
- خارش و سوزش
- حساسیت به لمس
- ظاهر ناهموار پوست
درمان اگزمای اطراف دهان
درمان اگزمای اطراف دهان بسته به شدت علائم و علت زمینه‌ای آن متفاوت است. در ادامه به برخی از روش‌های رایج درمان این بیماری اشاره می‌کنم:
قطع مصرف استروئیدهای موضعی
اگر از کرم‌های استروئیدی برای پوست خود استفاده می‌کنید، بهتر است به تدریج مصرف آن‌ها را کاهش دهید و در نهایت قطع کنید. استفاده طولانی‌مدت از این محصولات می‌تواند درماتیت پریورال را تشدید کند. قطع ناگهانی استروئیدها ممکن است علائم را موقتی بدتر کند، اما این وضعیت معمولاً با گذر زمان بهبود می‌یابد.
استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها
آنتی‌بیوتیک‌های موضعی یا خوراکی، مانند مترونیدازول یا داکسی‌سایکلین، ممکن است توسط پزشک تجویز شوند. این داروها به کاهش التهاب و مبارزه با عفونت‌های باکتریایی کمک می‌کنند. دوره درمان معمولاً چندین هفته طول می‌کشد.
اجتناب از محصولات تحریک کننده
محصولاتی مانند خمیردندان‌های حاوی فلوراید، کرم‌ها و لوسیون‌های حاوی عطر، و مواد آرایشی سنگین می‌توانند علائم درماتیت را تشدید کنند. بهتر است از محصولات ملایم و بدون عطر استفاده کنید و محصولاتی که ممکن است پوست شما را تحریک کنند، متوقف کنید.
محافظت از پوست
استفاده از مرطوب کننده‌های غیر تحریک‌کننده و بدون عطر می‌تواند به حفظ رطوبت پوست کمک کند و از خشکی و ترک‌های ناشی از انواع اگزما جلوگیری کند.
پرهیز از لیسیدن لب‌ها
لیسیدن مکرر لب‌ها و ناحیه اطراف دهان می‌تواند باعث خشکی و تحریک بیشتر پوست شود. تلاش کنید از این عادت اجتناب کنید.
تغییر در رژیم غذایی
در برخی موارد، حساسیت‌های غذایی می‌توانند به تشدید علائم درماتیت اطراف دهان منجر شوند. اگر مشکوک به وجود حساسیت غذایی هستید، مشاوره با پزشک یا متخصص تغذیه ممکن است کمک‌کننده باشد.
نکات مهم در مورد درماتیت اطراف دهان
درماتیت اطراف دهان مانند اگزمای دست یک مشکل پوستی است که نیاز به مراقبت و توجه ویژه دارد. در اینجا چند نکته مهم برای مدیریت و پیشگیری از تشدید درماتیت اطراف دهان آورده شده است:
- یکی از علل رایج درماتیت اطراف دهان، استفاده مکرر از کرم‌های استروئیدی موضعی است. قطع ناگهانی استروئیدها ممکن است علائم را بدتر کند، بنابراین باید به تدریج مصرف آن‌ها را کاهش دهید.
- از محصولات مراقبت از پوست و لوازم آرایشی که حاوی عطر، الکل، یا مواد شیمیایی قوی هستند، اجتناب کنید. به جای آن‌ها، از محصولات ملایم، بدون عطر، و مخصوص پوست حساس استفاده کنید.
- برخی خمیردندان‌های حاوی فلوراید می‌توانند درماتیت اطراف دهان را تحریک کنند. استفاده از خمیردندان‌های بدون فلوراید ممکن است به کاهش علائم کمک کند.
- پوست اطراف دهان را با استفاده از مرطوب کننده‌های بدون عطر و ملایم مرطوب نگه دارید. این کار می‌تواند از خشکی و ترک‌های ناشی از درماتیت جلوگیری کند.
- خارش یا لمس مکرر ناحیه آسیب دیده می‌تواند درماتیت را بدتر کند. تلاش کنید از لمس، خاراندن، یا فشردن جوش‌ها خودداری کنید.
- استفاده از یک بالم لب یا کرم محافظ اطراف دهان می‌تواند به محافظت از پوست در برابر تحریکات محیطی و کاهش خشکی کمک کند.
- استرس می‌تواند درماتیت را تشدید کند. از تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن، یوگا، و تمرینات تنفسی استفاده کنید تا سطح استرس خود را کاهش دهید.
- تماس مکرر با آب، مواد شوینده یا دیگر مواد شیمیایی می‌تواند پوست را تحریک کرده و درماتیت را تشدید کند. در صورت لزوم، از دستکش‌های محافظ استفاده کنید.
نتیجه گیری
در نهایت، با پیگیری منظم و توجه به نکات فوق، می‌توان به بهبود وضعیت پوست اطراف دهان و کاهش علائم درماتیت اطراف دهان دست یافت. مشاوره با متخصص پوست و رعایت توصیه‌های درمانی، به شما کمک خواهد کرد تا به‌طور موثر با این وضعیت مقابله کنید.
سوالات متداول
درماتیت اطراف دهان نوعی التهاب پوستی است که به طور عمده ناحیه اطراف دهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم معمول آن شامل قرمزی، خشکی، خارش، و بروز جوش‌های کوچک و قرمز است.
خیر، درماتیت اطراف دهان مسری نیست. این وضعیت پوستی ناشی از عوامل تحریک‌کننده یا عفونت‌های غیر مسری است و نمی‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود.
مدت زمان بهبود درماتیت اطراف دهان به شدت علائم و پاسخ به درمان بستگی دارد. در صورت پیگیری درمان و اجتناب از عوامل تحریک‌کننده، معمولاً علائم در عرض چند هفته تا چند ماه بهبود می‌یابد.
