فهرست محتوا:
احتمالا اسم کهیر عصبی به گوشتان خورده است. برخی افراد بعد از ناراحتی های عصبی دچار بثورات و کهیر پوستی می شوند. تعریف کهیر عصبی چیست؟ به بثورات ناشی از استرس که به صورت کهیر ظاهر می شوند، کهیر عصبی می گویند. علائم این کهیر خارش و سوزن سوزن شدن است که در برخی موارد ممکن است شبیه به تاول باشد. با ما همراه باشید تا در ادامه مقاله علائم، علت و روش های درمان کهیر عصبی را با هم بررسی کنیم:
کهیر عصبی چیست؟
استرس بخش طبیعی از زندگی روزمره انسان مدرن است. زمانی که این استرس کنترل نشود، می تواند عوارض جانبی منفی زیادی به همراه داشته باشد. اضطراب می تواند ترشح برخی مواد شیمیایی را در بدن افزایش دهد که منجر به واکنش های فیزیکی می شوند. بثورات پوستی خارش دار یا کهیر عصبی می تواند در هر جایی از بدن ایجاد شود. مدیریت اضطراب بهترین روش درمان و پیشگیری از راش اضطرابی است.
اگر در پوست بدن خود کهیر دارید و نمیتوانید علت آن را پیدا کنید، اضطراب میتواند عامل آن باشد. برای تایید این امر بهتر است با پزشک یا روانشناس مشورت کنید.
علت کهیر عصبی
کهیر در واقع یک پف و برجستگی روی پوست بدن است که معمولاً در نتیجه یک واکنش آلرژیک به چیزی در محیط ظاهر می شود. در واقع علت های مختلفی می تواند موجب ایجاد کهیر در افراد شود. افراد به دلیل اضطراب دچار کهیر عصبی می شوند. هنگامی که این اتفاق می افتد، بثورات خارش دار روی پوست ایجاد می شوند که به عنوان راش اضطرابی شناخته می شود (کهیر عصبی یا راش اضطرابی). در این مورد فرد به جای عاملهای دیگر، مانند برخی غذاها یا داروها، به دلایل عصبی دچار کهیر می شود.
تحقیقات نشان داده است که اضطراب مزمن پاسخ سیستم عصبی سمپاتیک به استرس را افزایش می دهد. این پاسخ موجب آزاد شدن هیستامین (ماده ای که بدن معمولاً برای پاسخ به هرگونه آسیب) می شود. افزایش ترشح هیستامین ممکن است منجر به راش یا کهیر عصبی شود. افراد ممکن است به دلایل مختلفی دچار اضطراب شوند:
- ژنتیک: تحقیقات نشان داده است که اضطراب در افرادی که سابقه خانوادگی اختلال اضطرابی دارند، بیشتر است.
- فاکتورهای محیطی: رویدادهای استرس زای زندگی، ضربه روحی، غم و اندوه، یا بیماری طولانی مدت همگی می توانند اضطراب آور باشند.
علت کهیر زدن
معمولاً کهیر به علت یکی از عوامل رخ می دهد:
مواد شیمیایی
مواد شیمیایی می توانند پوست شما را تحریک و باعث واکنش آلرژیک و کهیر شوند.
پارچه
برخی پارچه ها، شویندهها و نرمکنندهها میتوانند موجب واکنش پوستی آلرژیک یا تحریککننده شوند.
داروها
کهیر ممکن است در نتیجه دارویی که فرد مصرف می کند، مانند آسپرین ایجاد شود.
ورزش
ورزش می تواند به دلایل نامشخصی موجب ایجاد کهیر شود.
گرده
گرده یک آلرژن رایج است که می تواند موجب واکنش آلرژیک و بثورات پوستی شود.
غذاها
آلرژن های غذایی رایجی که ممکن است باعث کهیر شوند عبارتند از شیر، آجیل، سویا، تخم مرغ، غذاهای دریایی و گندم.
نور خورشید
ممکن است یک واکنش آلرژیک به نور خورشید داشته باشید که منجر به کهیر شود که به آن کهیر خورشیدی می گویند.
آب و هوا
برخی از افراد ممکن است در اثر قرار گرفتن در معرض هوای سرد دچار کهیر شوند.
عفونت
عفونت های ویروسی، باکتریایی و انگلی می توانند موجب بروز کهیر و تورم شوند.
عرق کردن
فعالیت هایی که باعث ایجاد تعریق می شوند مانند ورزش و حمام کردن می توانند منجر به کهیر شوند که به عنوان کهیر کولینرژیک شناخته می شوند.
اگر این دلایل رایج را برای کهیر پوستی خود ندارید، ممکن است استرس یک عامل باشد. در اینصورت شما دچار کهیر عصبی شده اید که باید برای درمان آن سریعا اقدام کنید تا مزمن نشود.
آیا کهیر ناشی از اضطراب است یا چیز دیگری؟
اگر کهیر فشاری دارید، باید با ارزیابی فعالیت های خود در چند روز گذشته شروع کنید. هر گونه تغییر غیرعادی در روتین شما یا قرار گرفتن در معرض چیزهای جدید ممکن است در ایجاد کهیر نقش داشته باشد.
برخی از سوالاتی که می توانید برای مشخص کردن علت از خود بپرسید عبارتند از:
- علائم از چه زمانی شروع شد؟
- آیا مواد شوینده یا صابون های لباسشویی را عوض کرده اید؟
- آیا چیزی خوردهاید که معمولاً نمیخورید؟
اگر نمی توانید علت دیگری را مشخص کنید و استرس زیادی را تجربه کرده اید، کهیر شما ممکن است یک راش عصبی باشد.
بثورات استرسی معمولاً در زنان در دهه 30، 40 و 50 سالگی ظاهر می شود. افرادی که در گذشته کهیر آلرژیک داشته اند نیز در معرض خطر بالاتری برای تجربه کهیر عصبی هستند.
علائم کهیر عصبی
بثورات اضطرابی ممکن است خارش یا سوزش ایجاد کنند. در واقع کهیر عصبی یک راش خارش دار است که شبیه به کهیر ظاهر می شود. در ادامه علائم راش عصبی را معرفی می کنیم:
- خارش: بثورات می تواند خارش یا سوزش داشته باشد.
- قرمزی: جوشها و بثورات ممکن است قرمز شوند.
- تورم: تورم می تواند روی پوست با شکل و لبههای مشخص باشد. همچنین تورم نیز میتواند در زیر پوست رخ دهد که به آن آنژیوادم میگویند.
کهیر عصبی می تواند در هر نقطه از بدن ظاهر شود. البته کهیر عصبی بیشتر در صورت، گردن و قفسه سینه دیده می شود. کهیر عصبی ممکن است ابتدا به صورت برجستگیهای قرمز کوچک و مانند یک راش معمولی شروع شوند. اما در ادامه جوشها بزرگتر شده و با خاراندن آنها بدتر میشوند.
اگر کهیر شما با سایر علائم یک واکنش آلرژیک مانند تورم صورت یا لب ها، خس خس سینه یا مشکل در تنفس همراه است، باید فورا به پزشک مراجعه کنید. زیرا این نشانهها ممکن است یک واکنش آلرژیک جدی و تهدید کننده زندگی باشند.
اثرات روانی کهیر عصبی
بثورات اضطرابی ممکن است باعث شود افراد به دلیل علائم یا ظاهر بثورات، احساس اضطراب یا خجالت بیشتری کنند. اگرچه ممکن است افراد سعی کنند جوش را پنهان کنند، پوشاندن بثورات با آرایش، لوسیون یا لباس های تنگ، می توانند منجر به بدتر شدن بثورات شوند.
بثورات ناشی از کهیر عصبی کی خوب می شوند؟
بیشتر بثورات اضطرابی در عرض 24 ساعت ناپدید می شوند. اگر بعد از چند روز همچنان کهیر مشاهده کردید، توصیه می شود با یک متخصص پوست مشورت کنید.
اگر کهیر عصبی شما بدتر شد یا بیش از شش هفته طول کشید، باید با پزشک مشورت کنید. کهیرهایی که بیش از شش هفته باقی بمانند مزمن در نظر گرفته می شوند و ممکن است بدون مراقبت پزشکی خود به خود از بین نروند.
خطرات کهیر عصبی
کهیر مزمن فرد را در معرض خطر ناگهانی یک واکنش آلرژیک جدی (آنافیلاکسی) قرار نمی دهد. اگر به عنوان بخشی از یک واکنش آلرژیک شدید دچار کهیر شدید، به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید. علائم آنافیلاکسی شامل سرگیجه، مشکل در تنفس، و تورم زبان، لبها، دهان یا گلو است.
درمان کهیر عصبی
درمانهای موضعی یا آنتی هیستامینها ممکن است در کوتاهمدت به تسکین علائم کهیر عصبی کمک کنند. اما درمان طولانیمدت شامل تکنیکهای مقابلهای برای مدیریت اضطراب و کاهش استرس است. مهمترین راه درمان و پیشگیری از راش اضطرابی ،کاهش اضطراب است. تمرکز بر تکنیکها و کارهای آرامبخش برای کاهش اضطراب می توانند به افراد کمک کند با کاهش احساس اضطراب، کهیر عصبی را درمان کنند. اگر دوست دارید درباره درمان کهیر اطلاعات جامعی کسب کنید، مطالعه مقاله لینک شده را از دست ندهید.
اگر دچار کهیر عصبی هستید، می توانید ابتدا راههایی برای تسکین علائم فوری خود در کوتاهمدت بیابید و در ادامه به دنبال راههایی برای کاهش استرس خود در طولانی مدت باشید.
مراقبت از پوست در کهیر عصبی
با پوشیدن لباس های گشاد و پرهیز از آب داغ می توانید برخی از علائم جسمی ناراحت کننده کهیر را کاهش دهید. استروئیدهای موضعی مانند کرم هیدروکورتیزون و استفاده از کمپرس سرد نیز می توانند به تسکین خارش و تحریک ناشی از کهیر کمک کنند.
قرص برای کهیر عصبی
یک آنتی هیستامین مصرف کنید. داروهای بدون نسخه مانند بنادریل (دیفن هیدرامین)، کلاریتین (لوراتادین) و آلگرا (فکسوفنادین) می توانند به تسکین کهیر کمک کنند. برای موارد شدیدتر کهیر، پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدی مانند پردنیزون را تجویز کند.
مدیریت استرس کهیر عصبی
اگر استرس حادی داریدف با تجویز پزشک می توانید برخی از داروهای تسکین دهنده استرس سریع را امتحان کنید. تنفس عمیق می تواند راهی موثر برای آرام کردن بدن و ذهن شما است. همچنین استراتژی های دیگری مانند پیاده روی در فضای باز یا انجام چند دقیقه مدیتیشن آرام نیز می تواند کمک کننده باشد.
پماد برای کهیر عصبی
استفاده از کمپرس سرد یا استروئید موضعی، مانند هیدروکورتیزون، روی بثورات ممکن است به تسکین خارش کمک کند. به گفته موسسه استرس آمریکا، استفاده از شیر پرچرب روی پوست تحریک شده، اثرات تسکین دهنده دارد.
درمان خانگی کهیر عصبی
بثورات ناشی از استرس یا اضطراب معمولاً در عرض 24 ساعت برطرف میشود و درمانهای خانگی ممکن است به کاهش بثورات و هرگونه علائم ناراحتکننده کمک کند. برخی از درمانهای موضعی مانند حمام بلغور جو دوسر یا استفاده از ژل آلوئهورا به درمان و کاهش التهاب بثورات کهیر عصبی کمک کند. با این حال، بهتر است قبل از درمان خانگی بثورات با پزشک متخصص مشورت کنید.
عکس کهیر عصبی
در ادامه عکس هایی از پوست افراد هنگام بروز کهیر عصبی را می بینید:
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر بثورات بدتر شد یا به درمان پاسخ نداد، فرد باید به پزشک مراجعه کند. پزشک می تواند درمان های موضعی را برای تسکین علائم کهیر عصبی تجویز کند و یک برنامه درمانی برای مدیریت اضطراب پیشنهاد کند.
در صورت بروز هر یک از موارد زیر سریعا به پزشک مراجعه کنید:
- گستردگی کهیر در بیشتر بدن
- تب
- سرعت پخش بالا
- خس خس سینه یا مشکل در تنفس
- تاول یا زخم باز
- درد
- تورم یا التهاب در اطراف کهیر
- پوسته پوسته شدن
- ترشح مایعات از بثورات
پیشگیری از کهیر عصبی
اگر مستعد ابتلا به راش های استرس زا هستید، بهتر است که یاد بگیرید چگونه محرک های خود را شناسایی و در وهله اول از بروز استرس و کهیر عصبی پیشگیری کنید. بهترین روش پیشگیری از کهیر عصبی، مدیریت استرس و اضطراب است. در ادامه روش هایی برای کاهش اضطراب و استرس معرفی می کنیم:
- مدیتیشن منظم
- فعالیت های ذهن آگاهی
- تمرینات تنفسی
- یوگا
- صحبت کردن با دوستان، خانواده یا یک روانشناس
- ورزش منظم، به ویژه ورزش های هوازی
- شناسایی محرک های شخصی
- گوش دادن به موسیقی
- داشتن یک رژیم غذایی مغذی و متعادل
- خواب منظم و با کیفیت
- محدود کردن مصرف الکل و کافئین
- دیدن فیلم های طنز
- تمرکز بر جایگزینی افکار منفی با افکار مثبت
اجتناب از افکار منفی
افکار منفی می توانند باعث ایجاد احساس اضطراب شوند. نحوه شناسایی و سپس به چالش کشیدن و اجتناب از افکار منفی می تواند به شما کمک کند آنها را با افکار واقعی تر و مثبت جایگزین کنید.
تغییر شرایط زندگی
اگر چیزی در زندگی شما وجود دارد که باعث اضطراب زیادی می شود، به این فکر کنید که چه کاری می توانید انجام دهید تا شرایط را تغییر دهید. مثلا واگذاری برخی وظایف به دیگران، کاهش تعهدات خود یا تعیین حد و مرز با دیگران می تواند از اضطراب و کهیر عصبی پیشگیری کند.
نوشتن را امتحان کنید
تحقیقات نشان میدهد که نوشتن برای کاهش اضطراب مفید است. دفترچهای داشته باشید که در آن درباره چیزهایی که تجربه میکنید یا برخی از چیزهایی که برای آنها سپاسگزار هستید بنویسید.
مراجعه به روانشناس
اضطراب می تواند تأثیر جدی بر زندگی شما داشته باشد و در صورت عدم درمان به مرور زمان بدتر می شود. اگر احساس می کنید که اضطراب شما باعث ایجاد ناراحتی قابل توجهی می شود یا عملکرد عادی زندگی روزمره شما دشوار می کند، با یک روانشناس صحبت کنید.
درمان اختلالات اضطرابی
مقابله با استرس و اضطراب دشوار است و تجربه کهیر عصبی و ناراحت کننده می تواند اضطرابتان را بدتر کند. اگر مستعد بثورات استرسی هستید، بهترین راه برای مدیریت آنها این است که اضطراب خود را کنترل کنید. با پزشک مشورت کنید، و در صورت نیاز با کمک دارو، روان درمانی یا ترکیبی از این دو، کهیر عصبی را درمان کنید.
سخن آخر
اضطراب می تواند باعث واکنش های فیزیکی در بدن، از جمله بثورات پوستی یا کهیر عصبی شود. در این مقاله علت، علائم، روش های درمانی و پیشگیری از کهیر عصبی را مفصل مطرح کردیم. اگر سوالی دارید که به پاسخ آن تا انتها نرسیدید، می توانید در کادر دیدگاه زیر مطرح کنید. همچنین اگر تجربیاتی درباره معضل کهیر عصبی دارید، خوشحال می شویم آن را با ما و سایر خوانندگان عزیز در میان بگذارید.